niemcy – Strona 6

NIEMCY: Długa droga do scalenia zasobów archiwalnych Instytutu Gaucka i Bundesarchiv

Po 30 latach od powstania Instytutu Gaucka, Bundestag zatwierdził projekt ustawy o zmianie ustawy o Archiwum Federalnym oraz ustawy o aktach Stasi oraz o powołaniu komisarza ds. Ofiar SED. Już od 17 czerwca 2021 r. odpowiedzialność za dokumenty Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwa (Ministeriums für Staatssicherheit MfS) byłej NRD zostanie przeniesiona z urzędu Pełnomocnika Federalnego do spraw Materiałów Państwowej Służby Bezpieczeństwa NRD, tzw. Instytutu Gaucka (Bundesbeauftragte für die Unterlagen des Staatssicherheitsdienstes der ehemaligen Deutschen Demokratischen Republik BStU) do Archiwum Federalnego. Nie wiąże się to z ich fizyczną relokacją: akta władz okręgowych i centralnych Stasi w Berlinie i Poczdamie pozostaną w ich obecnym miejscu przechowywania w Berlinie-Lichtenberg.
Prawo dostępu do akt osób, których to dotyczy, organów publicznych i opracowań historycznych pozostaje niezmienione. Na posiedzeniu w dniu 19 listopada 2020 r. Bundestag przyjął odpowiedni projekt ustawy, który przewiduje dalsze stosowanie ustawy o aktach Stasi (Stasi-Unterlagen-Gesetzes StUG). Biuro Federalnego Komisarza ds. Akt Stasi (BStU) zostanie rozwiązane 17 czerwca 2021 r. W zamian ustawa przewiduje powołanie w Bundestagu urzędu komisarza federalnego dla ofiar dyktatury Sozialistische Einheitspartei Deutschlands SED.

Czytaj dalej „NIEMCY: Długa droga do scalenia zasobów archiwalnych Instytutu Gaucka i Bundesarchiv”

NIEMCY: Organizacje archiwalne w Dolnej Saksonii

W kwietniu 1963 r. W Hanowerze odbyła się pierwsza oficjalna Konferencja Robocza Archiwistów Miejskich Dolnej Saksonii (Arbeitsgemeinschaft der niedersächsischen Kommunalarchivare ANKA). Inicjatorzy znali się ze współpracy w Stowarzyszeniu Archiwistów Niemieckich (Verein deutscher Archivare VdA). Zgodnie z sugestią Richarda Moderhacka, ówczesnego dyrektora Archiwum Miejskiego w Brunszwiku, starano się zacieśnić współpracę archiwalną. Oprócz wymiany wiedzy i doświadczeń zawodowych pomiędzy archiwami miejskimi Dolnej Saksonii oraz stworzenia platformy do omawiania bieżących problemów, archiwistom mniejszych archiwów w niepełnym wymiarze godzin, ANKA oferowała również możliwość szkoleń i dalszej edukacji, czego zabrakło w ówczesnej działalności VdA.
Organizacja wewnętrzna ANKA umocniła się od lat 80, chociaż organizacja nie posiadała własnego statutu. Wraz z utworzeniem Federalnej Konferencji Archiwów Lokalnych przy Niemieckim Związku Miast (Bundeskonferenz der Kommunalarchive beim Deutschen Städtetag BKK) w 1990 r., ANKA musiała zostać bardziej zinstytucjonalizowana, ponieważ był to warunek wstępny właściwej reprezentacji archiwów miejskich Dolnej Saksonii w BKK. Dlatego w 1990 roku ANKA została przekształcona w stowarzyszenie non-profit i ostatecznie wpisana do rejestru stowarzyszeń w Sądzie Rejonowym w Hildesheim w dniu 12 lipca 1991 roku. Głównym celem stowarzyszenia, była promocja archiwów komunalnych. Kwestie związane z archiwami były omawiane na dorocznych konferencjach, ale sformułowano także cele i programy polityki archiwizacji. Od 1996 roku stowarzyszenie wydaje rocznik archiwalny „Archiv-Nachrichten Niedersachsen”.

Czytaj dalej „NIEMCY: Organizacje archiwalne w Dolnej Saksonii”

NIEMCY: Długoterminowa archiwizacja cyfrowa w Sankt Augustin

Długoterminowa archiwizacja zasobów cyfrowych jest podstawowym problemem społeczeństwa informacyjnego, którego charakterystyczną cechą jest rosnące tempo generowania informacji. Informacja cyfrowa jest niestabilna ze względu na szybkie zmiany w sprzęcie i oprogramowaniu oraz ograniczony okres użyteczności urządzeń służących do jej przechowywania. Dodatkowym problemem jest kwestia zachowania oryginalności i autentyczności informacji. Długoterminowa ochrona informacji jest poważnym wyzwaniem dla Europy, która rozumie, że rozwój gospodarki opiera się na wiedzy, że kluczem do postępu nauki jest zagwarantowanie możliwości swobodnego dotarcia do informacji i korzystania z niej teraz i w przyszłości.
Po intensywnych, kilkuletnich przygotowaniach miasto Sankt Augustin, będzie jedną z pierwszych gmin w Nadrenii, w których wprowadzono cyfrową długoterminową archiwizację danych. Stanowi to gwarancję na przyszłość, że nie tylko cyfrowe procesy administracyjne będą mogły być nadal odczytywane, ale również używane nawet po wielu latach. W ten sposób można także trwale przechowywać cyfrowe zbiory zdjęć, filmy lub nagrania dźwiękowe.
Ralf van Grinsven, który towarzyszył projektowi najpierw jako kierownik IT, a następnie jako szef działu organizacji, położył szczególny nacisk na transfer danych z plików elektronicznych, które są używane w ratuszu od około dziesięciu lat, a także na transfer z różnych procedur specjalistycznych takich jak księgowość, ewidencja ludności czy system informacji geograficznej.

Czytaj dalej „NIEMCY: Długoterminowa archiwizacja cyfrowa w Sankt Augustin”

NIEMCY: Rozpoczęto zabezpieczanie akt Stasi w Archiwum Federalnym.

Przypomnijmy pokrótce historię działalności Pełnomocnika Federalnego do spraw Materiałów Państwowej Służby Bezpieczeństwa NRD, tzw. Urządu lub Instytutu Gaucka ( Bundesbeauftragte für die Unterlagen des Staatssicherheitsdienstes der ehemaligen Deutschen Demokratischen Republik, BStU). Powołany został do życia w 1990 w wyniku tzw. pokojowej i rewolucji (Friedliche Revolution) i spontanicznego działania społeczeństwa, które nie dopuściło do zniszczenia archiwów służb bezpieczeństwa byłej NDR, wkrótce zakończy swoją samodzielną działalność. U samych podstaw działalności BStU leżała jego tymczasowość – instytut działał jedynie jako pełnomocnik Federacji. Oczywiście zasoby archiwalne BStU nadal będą dostępne, ale od połowy 2021 r. jako integralna część Archiwum Federalnego (Bundesarchiv)- niemieckie prawodawstwo nie przewiduje instytucji archiwów wyodrębnionych.

Czytaj dalej „NIEMCY: Rozpoczęto zabezpieczanie akt Stasi w Archiwum Federalnym.”

NIEMCY: Co dalej z Archiwum Miejskim w Monachium?

Status Archiwum Miejskiego w Monachium, największego archiwum miejskiego w Niemczech, nadal pozostaje nierozstrzygnięte. Powodem tej sytuacji jest konflikt jaki powstał na tle nowatorskiego i mocno dyskusyjnego pomysłu koalicji Zielonych i SPD zarządzającej miastem, a środowiskiem archiwalnym w samej Bawarii i Niemczech w sprawie scentralizowania wszystkich instytucji związanych z upamiętnieniem historii miasta w Instytucie Historii Miasta. Swoje krytyczne stanowisko w tej sprawie określiło również Stowarzyszenie Archiwistów Niemieckich.O sprawie pisaliśmy już na łamach ArchNetu – Ciekawy przypadek Archiwum Miejskiego w Monachium. Spór o istotę zadań archiwum – Zieloni a sprawy archiwalne.
W najnowszym wydaniu z 17 sierpnia 2020 r. Süddeutsche Zeitung (SZ) informuje o wciąż nieobsadzonym stanowisku kierowniczym w Archiwum Miejskim w Monachium. Po przejściu na emeryturę poprzedniego archiwisty miejskiego dr. Michaela Stephana 1 maja 2020 r. Rada Miejska Monachium nie była w stanie uzgodnić żadnego kandydata na wakujące do dziś stanowisko.

Czytaj dalej „NIEMCY: Co dalej z Archiwum Miejskim w Monachium?”

NIEMCY: 90 – lecie Centralnego Archiwum Ewangelickiego Palatynatu

Centralne Archiwum Kościoła Ewangelickiego Palatynatu (Zentralarchiv der Evangelischen Kirche der Pfalz) działa już 90 lat. 27 maja 1930 r. Regionalna Rada Kościelna (Landeskirchenrat) zarządziła utworzenie archiwum dla zasobów archiwalnych kościoła ewangelickiego. Parafie zostały zobowiązane do sporządzenia dokładnej listy swoich akt. Po rozdzieleniu państwa i kościoła w 1919 r. na mocy konstytucji weimarskiej, kościół ewangelicki uznał, że musi zachować dokumenty rozproszone w urzędach pastorów i dekanatach w jednym miejscu. Powstanie archiwum było również związane z 400 rocznicą wydarzeń jakie miły miejsce na sejmie w Spirze w roku 1529, kiedy to postanowiono wstrzymać się od wykonania edyktu wormackiego aż do czasu zwołania soboru powszechnego reformacji w Palatynacie.

Tylko w ten sposób, zgodnie z założeniami władz kościelnych, można było dochodzić swoich praw wobec administracji rządowej i osób prywatnych, a jednocześnie umożliwić badanie historii kościoła ewangelickiego w Niemczech. Obchody 400 rocznicy protestu w 1929 r. w Spirze również wzmocniły tożsamość protestantów palatynackich i uświadomiły ludziom znaczenie dokumentów historycznych. Archiwum nieustająco popularyzuje wiedzę o swoich zasobach oraz o historii kościoła ewangelickiego w Palatynacie poprzez wystawy, prasę, literaturę specjalistyczną i Internet. Zapewnia szkołom materiały źródłowe do pracy nad historią kościoła. W zakresie spraw międzynarodowych zainteresowanie użytkowników skupia się głównie na aktach kościelnych i archiwum Misji Azji Wschodniej. Dokumentuje to pracę „Powszechnego Ewangelickiego Stowarzyszenia Misyjnego” założonego w Weimarze w 1884 r. i działającego do 1977 r.

Czytaj dalej „NIEMCY: 90 – lecie Centralnego Archiwum Ewangelickiego Palatynatu”

Niemcy: Ciekawy przypadek Archiwum Miejskiego w Monachium. Spór o istotę zadań archiwum – Zieloni a sprawy archiwalne.

W tej sprawie musiało zabrać głos stowarzyszenie zawodowe VdA – Stowarzyszenie Archiwistów Niemieckich. I nie jest to głos zachwytu, ale głos niepokoju i obaw o losy Archiwum Miejskiego w Monachium, w przypadku którego politycy lokalni zakwestionowali jego miejsce w dotychczasowej strukturze administracyjnej oraz podjęli próbę redefinicji roli i zadań archiwum.
W wydanym oświadczeniu VDA apeluje do burmistrza Bawarii, stolicy kraju Monachium, Dietera Reitera (SPD), o utrzymanie standardów archiwalnych w planowanej reorganizacji archiwów miejskich w Monachium (stanowisko VdA z 11 maja 2020 r.).
Archiwum miejskie w Monachium jest jednym z największych archiwów miejskich w Niemczech. Jest ono częścią administracji miejskiej (Dienststelle des Direktoriums), a zatem wchodzi w zakres kompetencji burmistrza miasta Monachium. Szef biura, który sprawował tę funkcję od 2008 r. Michael Stephan przeszedł na emeryturę 1 maja 2020 r. Wraz z jego odejściem pojawiły się pomysły na zasadniczą zmianę statusu i pozycji archiwum miejskiego
Już pod koniec lipca 2019 r. frakcja Zielonych Rady Miasta Monachium reprezentowana przez Rosę Liste, złożyła wniosek o zmianę nazwy archiwum miejskiego na Instytut Historii Miasta. Według wniosku Archiwum Miejskie znajdujące się w Dyrekcji ma zostać połączone z Wydziałem Historii Miasta należącym do Departamentu Kultury i być w ścisłej kooperacji z Muzeum Miejskim, Muzeum Żydowskim i Nazistowskim Centrum Dokumentacji. W uzasadnieniu wniosku grupa parlamentarna wyjaśnia:„ Z reguły archiwa miejskie są częścią departamentów kultury (np. w Berlinie, Hamburgu, Kolonii, Frankfurcie, Gelsenkirchen). Specyfika monachijskiego umieszczania archiwum w dyrekcji wydaje się wynikać z przestarzałego zrozumienia zadań archiwum, jako wyłącznie gromadzenie oficjalnych akt. Nowoczesna i aktualna forma działania archiwów według stanowiska Zielonych, łączy archiwizację z historyczną pracą opartą na badaniach, która komunikuje się z szerokim gronem odbiorców, a także z poradami dla administracji i polityki. Dlatego sensowne jest przeniesienie Archiwum Miejskiego do departamentu kultury i ścisła współpraca z muzeum miejskim, muzeum żydowskim i nazistowskim centrum dokumentacji. Zdaniem Zielonych, w ten sposób tworzy się jednolite centrum kompetencji dla historii Monachium. Jako właściwą dla tak spójnej działalności zaproponowano nazwę Instytut Historii Miejskiej – nazwa „archiwum” pozostaje tylko w domyśle. Swoje stanowisko Zieloni uwiarygodniają powołując się na przykłady analogicznych rozwiązań we Frankfurcie nad Menem i w Gelsenkirchen. ”

Czytaj dalej „Niemcy: Ciekawy przypadek Archiwum Miejskiego w Monachium. Spór o istotę zadań archiwum – Zieloni a sprawy archiwalne.”

Niemcy: Archiwa w czasach pandemii – tylko dla odważnych ?

Porozumienie federalne zawarte pomiędzy krajami związkowymi z 15 kwietnia 2020 r. w sprawie przeciwdziałania epidemii koronawirusa, pozwala na otwieranie archiwów dla interesantów zgodnie z przepisami dotyczącymi higieny. Specjalne przepisy w poszczególnych krajach związkowych, pozwalają archiwom i bibliotekom na ponownie otwieranie swoich pracowni naukowych przed 4 maja 2020 r. Archiwum federalne i archiwa landów, archiwa komunalne, a także archiwa innych instytucji, działając zgodnie z przepisami, sukcesywnie zdejmują ograniczenia dostępu obowiązujące od połowy marca od 17 kwietnia.

Czytaj dalej „Niemcy: Archiwa w czasach pandemii – tylko dla odważnych ?”

NIEMCY: Archiwalna Myszeida – ciąg dalszy

Kiedy świat zwolnił z powodu niewidzialnego wirusa paraliżującego całe nasze dotychczasowe życie, możemy sięgnąć po lekturę, która sprawi przyjemność dorosłym i dzieciom, które pewnie w czasie epidemii się nudzą. Właśnie ukazała się nowe wydanie archiwalnych przygód myszki Mitzy” „Myszka Mitza i list od Leopolda do Rozalii”. Jest to już druga książka dla dzieci z tej serii autorstwa słoweńskich archiwistek Nataszy Budnej Kodrić i Barbary Peszak Mikec, która jest teraz wydawana w języku niemieckim.

Jesienią 2018 roku pierwszy tom „Die Maus Mitza im Archiv” został zaprezentowany w Aschaffenburgu. Książka wprowadza dzieci w staroświecki świat archiwów, po którym oprowadza je najmniejszy „pedagog archiwalny „, czyli myszka Mitza.Książka skierowana jest dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Razem z filmowcem Ferdim, mała mysz przeżywa ekscytujący dzień w archiwum miejskim, w sekretnych przejściach i pokojach, w świecie historycznych dokumentów. Publikacja zawiera także dostosowany dla potrzeb dzieci słownik ważnych terminów archiwalnych. Książka oparta jest na oryginalnej wersji słoweńskiej, której autorami jest dwóch archiwistów z Lublany. W Słowenii książka o przygodach myszki Mitzi składa się już z trzech części, z których każda została bardzo atrakcyjnie ilustrowana przez słoweńską artystkę Tinę Brinovar. Książka została zaprezentowana publiczności po raz pierwszy 27 sierpnia 2014 r. w obecności Konsula Generalnego Republiki Słowenii Dragica Urtelja w Archiwum Miasta Aschaffenburg.

Czytaj dalej „NIEMCY: Archiwalna Myszeida – ciąg dalszy”

NIEMCYy: Instytut Gaucka już wkróce częścią Bundesarchiv

Pełnomocnik Federalny do spraw Materiałów Państwowej Służby Bezpieczeństwa NRD, tzw. Urząd lub Instytut Gaucka ( Bundesbeauftragte für die Unterlagen des Staatssicherheitsdienstes der ehemaligen Deutschen Demokratischen Republik, BStU) powołany do życia w 1990 w wyniku tzw. pokojowej i rewolucji (Friedliche Revolution) i spontanicznego działania społeczeństwa, które nie dopuściło do zniszczenia archiwów służb bezpieczeństwa byłej NDR, wkrótce zakończy swoją samodzielną działalność. U samych podstaw działalności BStU leżała jego tymczasowość – instytut działał jedynie jako pełnomocnik Federacji. Oczywiście zasoby archiwalne BStU nadal będą dostępne, ale od połowy 2021 r. jako integralna część Archiwum Federalnego (Bundesarchiv)- niemieckie prawodawstwo nie przewiduje instytucji archiwów wyodręnionych.
Decyzję niemieckiego Bundestagu z 26.9.2019 r. w sprawie „Koncepcji stałej ochrony dokumentów Stasi poprzez przeniesienie archiwum dokumentów Stasi (Ministerium für Staatssicherheit) do Archiwum Federalnego z zadowoleniem przyjmuje federalny komisarz ds. Dokumentów Stasi Roland Jahn, który ocenia to jako kolejny kamień milowy w zakresie zabezpieczenia i dostępności dokumentów Stasi w przyszłości: „Dzięki tej decyzji dokumenty Stasi również staną się strukturalnie częścią „pamięci narodu” w dającej się przewidzieć przyszłości i zostaną stworzone podstawy trwałego i zgodnego z oczekiwaniem społecznym korzystania z tych specjalnych dokumentów. Mają one w dalszym ciągu służyć ofiarom dyktatury jako dowód ich prześladowań i pozostać ważnym źródłem pamięci dla społeczeństwa. Wgląd w archiwum Stasi ma dostarczać wiedzy o mechanizmach dyktatury i zwiększać świadomość wyzwań demokracji. Funkcję tą archiwum spełnia już od prawie 30 lat. Teraz ważne jest aby docenić tę historię, aby zabezpieczyć korzystanie z dokumentów Stasi w przyszłości i poddawać je do dyskursu kolejnych pokoleń ”.

Czytaj dalej „NIEMCYy: Instytut Gaucka już wkróce częścią Bundesarchiv”