Jedyną samodzielną instytucją państwową w Japonii zajmującą się gromadzeniem, badaniem i popularyzacją dziedzictwa filmowego tego kraju, jest Narodowe Archiwum Filmowe (国立映画アーカイブ, Kokuritsu Eiga Ākaibu). Powstało w 1952 r. jako Narodowe Centrum Filmowe, stanowiące część Narodowego Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Tokio. W kwietniu 2018 r. uniezależniło się i zostało podniesione do rangi samodzielnej placówki narodowej, nazwanej z angielska: National Film Archive of Japan (NFAJ).
NFAJ jest członkiem Międzynarodowej Federacji Archiwów Filmowych. Jego siedziba mieści się w Kyōbashi w Tokio, a w swoich zbiorach posiada blisko 40.000 filmów oraz wiele innych materiałów związanych z produkcją filmową: plakaty, fotosy, scenariusze, kamery filmowe oraz spuścizny i przedmioty osobiste aktorów oraz rozmaite materiały archiwalne. NFAJ posiada własne pracownie konserwatorskie, a w zasadzie – otwarte w 1986 r. w Kanagawie – całe Centrum Konserwacji, zlokalizowane w mieście Sagamihara, gdzie też ulokowano centralne magazyny archiwalne zbiorów filmowych. Natomiast w jego głównym obiekcie w Tokyo prowadzona jest działalność wystawiennicza – m.in. stała ekspozycja dziejów japońskiej kinematografii – badawcza i edukacyjna. W ramach tej ostatniej organizowane są prelekcje, wykłady, warsztaty a przede wszystkim specjalne pokazy filmowe we własnych salach kinowych.