Kategoria: Nowości z Francji

W połowie lutego 2010 strona Stowarzyszenia Archiwistów Francji (Association des Archivistes Français) zmieniła formę. Zmiany nie dotyczą jednak jedynie „skóry”, ale także zawartości informacyjnej. Nowy portal znacznie rozszerzył dotychczasową przestrzeń informacyjną. Pojawiły się obszary zastrzeżone dla członków AAF , czyli stworzono możliwość aktywnego ich udziału w redagowaniu portalu i wymianie informacji w określonych grupach tematycznych.
Utworzono 10 głównych działów: informacje o stowarzyszeniu, dział zawodowy (La profession), aktualności, kalendarz, publikacje, kształcenie zawodowe, instytucje archiwalne, zasoby (dział dostarczający podstawowych pomocy archiwalnych), zarządzanie archiwami (ujmujące pracę sekcji branżowych) oraz grupy robocze. Na uwagę zasługuje słownik terminów archiwalnych umieszczony w dziale zawodowym. Portal wyposażony jest w dość sprawna wyszukiwarkę oraz daje możliwość wpisania się na listę newsletter. Punkt ciężkości informacyjnej rozkłada się pomiędzy wydarzenia w świecie archiwistyki, informacje o konferencjach i seminariach powiązane z kalendarzem i nowości wydawnicze. Takie ujęcie uporządkowało stronę informacyjną portalu. Poszczególne informacje przypisane są do określonych, czytelnie uwypuklonych, grup tematycznych. Łatwo dzięki temu śledzić np wydarzenia w zakresie nowelizacji prawa archiwalnego czy pracy grup roboczych.

Szata graficzna tworzy niepowtarzalny, interesujący styl kolorystyczny, a ergonomia portalu pozwala się po nim poruszać nawet intuicyjnie.

Strona AAF

oprac. Adam Baniecki
AP Lubań

Francuskie Stowarzyszenie Autorów i Kompozytorów Dramatycznych (La Société des auteurs et compositeurs dramatiques- SACD) opublikowało on-line środki ewidencyjne swojego archiwum historycznego. Zasób stanowią bardzo istotne źródła nie tylko dla kultury francuskiej ale także i światowej. Stoawrzyszenie jest pierwszą tego typu organizacją w świecie i liczy już sobie ponad dwieście lat. Zostało załżone w 1777 przez Pierre Augustin Caron de Beaumarchais autora m. in. Cyrulika Sewilskiego (Le Barbier de Séville)- 1775 i Wesela Figara (Le Mariage de Figaro)-1784. Stowarzyszenie miało i ma dbać przede wszystkim o prawo autorów do swoich dzieł. Starania de Beaumarchais doprowadziły w 1791r. do uznania prawa autorskiego przez francuskie Zgromadzenie Narodowe.

Na zasób archiwum Stowarzyszenia składają się dwa typy zespołów: archiwum stowarzyszenia oraz archiwum autorów, które ma charakter prywatny. Archiwum Stowarzyszenia zawiera 280 metrów bieżących akt związanych z działalnościa organizacji. Dokumentacja ta jest udostępniana po 60 latach. Archiuwm autorów liczące 300 merów bieżących ma charakter prywatny. Udostępniane jest za zgodą autorów lub posiadających do nich prawa i zarządu Stowarzyszenia.

Celem uporządkowania archiwum przyjęto plan porządkowania (le plan de classement) oparty o strukturę wewnętrzną stowarzyszenia, a także odzwierciedlający jego działalność. Wyodrębniono cztery główne typy dokumentacji: administracja ogólna, członkowstwo i zarzadzanie członkami i ich deklaracje, autoryzaacja i eksploatacja dzieł, odbiór i przeznaczenie dzieł. Same opisy archiwalne na róznych poziomach zostały oparte o międzynarodową normę ISAD(G) (patrz: M. Theveniaut, SACD, Etat des fonds historiques, 2008
Każda nota składa sie z 9 elementów: 1. Nazwa zespołu, 2. Daty skrajne zespołu, 3. Wielkość w metrach bieżących, 4. Stan uporządkowania i pomocy ewidencyjnyvch zespołu, 5. Krótką notę biograficzą 6. Źródła komplementarne (fakultatywnie), 7. Bibliogtrafię

Wartym zwrócenia uwagi archiwitów jest fakt opracowania akt organizacji pozarządowej, uwzględniający podstawowe zasady archiwistyki (plan porzadkowania) i wykorzystujący najnowsze osiądnięcia światowej metodyki archiwalnej ISAD(G).

Archiwum SACD

Oprac. na podstawie: DAF i SACD
Adam Baniecki
AP Lubań

Do 31 stycznia 2010r. w Circulo de Bellas-Artes w Madrycie ma miejsce wystawa zorganizowana przez Archiwum Miejskie Tuluzy (Francja) pod nazwą „Tuluza stolicą hiszpańskich, republikańskich banitów” (Toulouse, capitale de l’exil républicain espagnol/ Touluse, capital del exilio republikano). Wstawa oparta jest na zasobie archiwum miejskiego Tuluzy zawierającego w swoim historycznym zasobie materiały archiwalne dotyczące społeczności hiszpańskich emigrantów politycznych, którzy w 1939r. w ilości 470tys. uciekinierów z frankistowskiej Hiszpanii znaleźli schronienie we Francji. Z tej liczby 20 tys. zatrzymało się na stałe w Tuluzie. To stanowiło 10% obywateli miasta. Fala emigracyjna od 1945r. uzyskała pełnię francuskich praw obywatelskich i rozpoczęła w pełni życie w nowej ojczyźnie. Była to wspólnota bardzo aktywna, solidarna i wojownicza. Odcisnęła trwałe piętno na życiu miasta, które stało się stolicą hiszpańskich republikańskich banitów. Zaangażowana w działalność polityczną i związkową, społeczność ta wywarła także wpływ na sztukę i lokalna kulturę.

fot. DAF

Wystawa ma oddać hołd odwadze i zaangażowaniu tych kobiet i mężczyzn, którzy przyczynili się pod każdym względem do wzbogacenia miasta Tuluzy i regionu, o którym Claud Nongaro spiewał, że ”Hiszpania dźgnęła go trochę swym rogiem”.

Na podstawie: Archives de France i Circulo de Bellas Artes de Madrid

oprac. Adam Baniecki
AP Lubań