Kategoria: Nowości z Afryki

Rząd Rwandy udostępnił na stronach internetowych archiwum dokumentujące ludobójstwo, jakiego w 1994 r. dopuścili się członkowie plemienia Hutu na członkach mniejszościowego plemienia Tutsi. Doszło wówczas do masakry setek tysięcy ludzi. Dzięki współczesnej technice tragedia ta stała się jednym z najbardziej starannie udokumentowanych ludobójstw. W Internecie dostępne są zarówno dokumenty, jak i zdjęcia oraz filmy.
W ciągu blisko 100 dni, między 6 kwietnia a lipcem 1994 r. ofiarą gwałtownych zamieszek w Rwandzie padło, według szacunków, od 800 000 do 1 071 000 ludzi. Bojówki Hutu mordowały każdego napotkanego Tutsi, co było tym łatwiejsze, iż ówczesne dokumenty tożsamości zawierały informację o przynależności plemiennej. Były też sporządzone specjalne listy, zawierające w pierwszym rzędzie nazwiska przywódców, polityków oraz osobistości z plemienia Tutsi. Zwykli obywatele byli nawoływani do mordowania sąsiadów i tych, którzy odmówią brania udziału w mordach. Większość ofiar zginęła w swych domach, często z rąk sąsiadów, posługujących się głównie maczetami. Pomimo licznych przesłanek, świadczących o przygotowaniach do rzezi, a także po jej rozpoczęci, państwa zachodnie ani ONZ nie podjęły żadnych działań, aby się temu przeciwstawić. Ewakuowano zagranicznych obserwatorów z Kigali i zamknięto ambasady. Wycofano nawet, stacjonujące tam oddziały belgijskie.

Czytaj dalej „Rwanda. Archiwalia dotyczące ludobójstwa z 1994 r.”

W dniach 19- 24 października 2009r. w Dakarze odbyło się pierwsze Międzynarodowe Seminarium Archiwów Frankofońskich. Seminarium zorganizowane było przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Archiwistów Frankofońskich (Association internationale des archives francophones- AIAF), Międzynarodowy Portal Archiwistyki Frankofońskiej (Portail International Archivistique Francophone- PIAF) przy wsparciu Dyrekcji Archiwów Senegalu, Szkoły Bibliotekarzy Archiwistów i Dokumentalistów Uniwersytetu Cheik Anta Diop w Senegalu (Ecole de Bibliothécaires, Archivistes et Documentalistes – EBAD) oraz Branży Regionalnej Afryki Zachodniej- WARBICA).
Trzy zagadnienia uznano za podstawowe dla archiwów afrykańskich:
1. Uczulenie opinii publicznej na dobre zarzadzanie administracyjne. Zwiazane jest to z właściwym postępowaniem z dokumentami w systemie recods management i archiwami. Mogą temu służyć takie sprawdzone metody, jak zaproponowana tzw.”skrzynka z narzędziami dobrego zarzadzania” (Boite a utile „bonne gouvernance” BAO), projekt rozwijany przez branżę Pacyfiku (PARBICA, a głównie przez Australię i Nową Zelandię) dostarczający metod dobrego zarządzania dokumentami i archiwami poprzez serię przemyślanych modułów praktycznych. Projekt omawiano pod kątem dostosowani ich do kontekstu afrykańskiego oraz wzbogacenia skrzynki o moduły związane z doskonaleniem zawodowym archiwistów.
2. Kadry archiwistyczne, które powinny mieć bardzo wysokie przygotowanie zawodowe. Aby zapewnić wysoka jakość kadr archiwistycznych konieczne jest dbanie o stałe podnoszenie ich kwalifikacji tzw ciągłe kształcenie Zaprezentowano nowe środowisko kształcenia poprzez internet, na odległość, o nazwie EBAD/FADIS rozwijane przez Szkołę Bibliotekarzy Archiwistów i Dokumentalistów (EBAD) o nazwie (Platforma Kształcenia na Odległość) Plateforme de la Formation à Distance- FADIS).

Czytaj dalej „SENEGAL: Międzynarodowe Seminarium Archiwów Frankofońskich”

Międzynarodowy Dzień Archiwów obchodzony 9 czerwca br. w Senegalu był okazją do wystosowania przez Babacara Ndiaye – dyrektora Narodowego Archiwum Senegalu, apelu o digitalizację zbiorów archiwalnych byłej Francuskiej Afryki Zachodniej (AOF). Jego zdaniem dziedzictwo dokumentów AOF narażone jest na ryzyko zaginięcia, jeśli nie zostanie podjęta akcja digitalizacji zbiorów.
Francuska Afryka Zachodnia była Federacją ośmiu kolonii francuskich między 1895 a 1958 rokiem. Dziś są to terytoria Senegalu, Mauretanii, Mali, Gwinei, Wybrzeża Kości Słoniowej Burkina Faso, Beninu i Nigru.
Babacar Ndiaye podkreślił, że Dyrekcja Archiwów nie może od wielu lat przejąć dokumentów z ministerstw i innych organizmów publicznych, z powodu braku miejsca do przechowywania. Przechowywanie natomiast dokumentów i łatwość w udostępnianiu informacji obywatelom jest wyzwaniem dla Dyrekcji. Dlatego też skanowanie dokumentów archiwalnych i zamieszczenie ich on line ułatwi dostęp do informacji.
Dyrektor Narodowego Archiwum oświadczył również, że prezydent kraju Abdoulaye Wade zamierza zbudować „Dom archiwalny” na terenie dworca kolejowego w Dakarze.

Oprac: Agnieszka Wojciechowska
AP Płock