Oskar Schindler urodził się 28 kwietnia 1908 r. w Zwittau (dziś: Svitavy, Czechy), gdzie dorastał i zdobył praktykę zawodową jako inżynier w fabryce maszyn rolniczych swojego ojca. Ożenił się z Emilie Pelzl w 1928 roku. Od 1935 pracował w niemieckim kontrwywiadzie w Ostrawie i Wrocławiu, za co została aresztowany przez władze czechosłowackie w 1938.Zwolniono go z więzienia po aneksji Kraju Sudetów przez III Rzeszę. Wstąpił wówczas do NSDAP. W 1939 r. wziął udział w prowokacji gliwickiej. Początki kariery, jako lojalnego funkcjonariusza i przedsiębiorcy służącego III, nie zapowiadały wiec późniejszej postawy Oskara Schindlera wobec aparatu władzy III Rzeszy. Po niemieckiej inwazji na Polskę Schindler zajął się produkcją naczyń i przyborów kuchennych dla Wehrmachtu w „Deutsche Emailwarenfabrik” (DEF)- wcześniej Pierwsza Małopolska Fabryka Naczyń Emaliowanych i Wyrobów Blaszanych „Rekord” w Krakowie na Podgórzu , którą Schindler przejął za niewielkie pieniądze. Jego fabryka została sklasyfikowana jako ważna dla gospodarki niemieckiej w stanie wojny, zwłaszcza, że później produkowała również amunicję.
Wraz z początkiem likwidacji krakowskiego getta, Oskar i Emilie Schindlerowie od 1942 roku świadomie przyjmowali coraz więcej Żydów do fabryki emalii. Poprzez swoje dobre relacje z przedstawicielami biznesu, wojska i partii, Schindler doprowadził do zaklasyfikowania robotników w swojej fabryce jako niezbędnych do produkcji zbrojeniowej. Sam kilkukrotnie narażał się unikając aresztowania.
W 1944 r. w związku z ofensywą Armii Czerwonej, Schindler ewakuował krakowską fabrykę i przeniósł produkcję do Brünnlitz przy Gross – Rossen. W tym celu sporządzono listy, na których wszystkich Żydów z fabryki wpisywano jako niezbędnych pracowników przy produkcji amunicji. Uratował w ten sposób 1200 Żydów przed zamordowaniem w obozie koncentracyjnym.
Po kapitulacji Schindlerowie wyemigrowali z żoną do Argentyny, ale wrócili do Niemiec Zachodnich w 1957 roku.
Od 1963 r. Oskara Schindlera wspierał Fundusz Ocalałego Oskara Schindlera (później: Fundusz Oskara Schindlera), który został zainicjowany przez ocalałego z Holokaustu Leopolda Page’a (Poldek Pfefferberg). Zmarł w 1974 r. w Hildesheim i zgodnie ze swoim życzeniem został pochowany na katolickim cmentarzu parafialnym na górze Syjon w Jerozolimie. Przed pochówkiem trumnę z ciałem poniesiono ulicami Jerozolimy. Jego grób jest od wielu lat miejscem pielgrzymek uratowanych przez niego Żydów i ich rodzin. W 1993 Instytut Jad Waszem uhonorował go tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”
Spuścizna aktowa Oskara Schindlera znajduje się w archiwum Międzynarodowego Instytutu Pamięci o Holokauście Yad Vashem. W 1999 roku dokumenty Oskara Schindera znalezione na prywatnym strychu, zapakowane w walizkę, trafiły do Archiwum Federalnego. Po opracowaniu archiwalnym i konserwatorskim Archiwum Federalne przekazało je do Instytutu Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu Yad Vashem. Wykonane kopie pozostają w Archiwum Federalnym. Należą do nich sprawy biograficzne, zwłaszcza finansowe po 1945 r.; działalność w okresie nazistowskim (listy więźniów, zeznania Schindlera o działalności żydowskich robotników przymusowych w jego fabryce wyrobów emaliowanych w Krakowie, relacje uratowanych Żydów, publikacje, rękopisy do audycji radiowych i telewizyjnych, odznaczenia), korespondencja 1948-1974, fotografie oraz rysunki żydowskich dzieci dla Oskara Schindlera.
Tę fascynującą historię opowiedział w 1993 r. całemu światu Steven Spielberg w uhonorowanym wieloma nagrodami Amerykańskiej Akademii Filmowej obrazie „Lista Schindlera”. Wszyscy znamy siłę oddziaływania na światową społeczność hollywoodzkich adaptacji. Tę opowieść napisało życie a ono pisze najciekawsze scenariusze. Nie tylko chyba dzieło filmowe, ale samo życie Oskara Schindlera zasługuje na Oskara Światowej Akademii Człowieczeństwa – dotychczas jeszcze nie powołanej.
Źródło:
Bundesarchiv: Vorbild für Zivilcourage: Oskar Schindler
oprac. Jolanta Leśniewska
A.P. Płock O. Kutno