Belliculum diplomaticum VI Thorunense: Od dyplomatyki i archiwistyki do dokumentu elektronicznego Jest to VI edycja konferencji odbywającej się na przemian w Toruniu (Instytut Historii i Archiwistyki UMK) i Lublinie (Zakład Archiwistyki i Nauk Pomocniczych Historii UMCS). Temat przewodni planowanej konferencji został sformułowany następująco: Od dyplomatyki i archiwistyki do dokumentu elektronicznego. Obecnie zdecydowano się na omówienie przemian form dokumentacji, które doprowadziły nas do czasów, gdzie coraz większą rolę odgrywa dokument elektroniczny. Czy w badaniach dokumentu elektronicznego można używać tradycyjnych metod dyplomatyki? Niezmiernie istotne będzie w tym kontekście także wyznaczenie i wskazanie nowych zadań stojących przed dyplomatyką. Wreszcie ciekawą kwestią jest to, jak problematyka dokumentu elektronicznego wpływa na tradycyjne zasady archiwistyki, na jej współczesną teorię i terminologię? Ważnym zadaniem jest również ustalenie wpływu procedur prawnych i administracyjno-kancelaryjnych stosowanych przy powstawaniu dokumentów w epokach minionych i ich wzajemnych relacji z procedurami wykorzystywanymi w trakcie tworzenia i pracy z e-dokumentami. Ogólnie rzecz ujmując chcielibyśmy się dowiedzieć: jak dyplomatyka i archiwistyka radzi sobie z dokumentem elektronicznym? Nie znaczy to jednak, że zabraknie na planowanej konferencji miejsca na referaty informujące np. o nowych przedsięwzięciach naukowych w badaniach nad tradycyjnie rozumianą dyplomatyką. W trakcie dotychczasowych spotkań były omawiane różnorodne problemy dotyczące dyplomatyki, dokumentu i kancelarii. Zaprezentowano również najnowsze zamierzenia naukowe w zakresie badań nad dziejami kancelarii z uwzględnieniem zagadnień związanych z dokumentem nowożytnym. Konferencje „Belliculum diplomaticum” skupiają szerokie grono badaczy polskich i z krajów Europy Środkowo-Wschodniej, pozwalając im na nawiązanie współpracy naukowej, wymianę doświadczeń oraz poinformowanie o własnych osiągnięciach. Wymiana ta oraz wiedza o podejmowanych przedsięwzięciach badawczych uczonych z różnych krajów ma niezwykle istotne znaczenie dla rozwoju całej dyplomatyki i prac nad dziejami kancelarii.
dr hab. Krzysztof Kopiński
Instytut Historii i Archiwistyki UMK