Humanistyka Cyfrowa w New York City

1-nycdh-smNa niedawnej konferencji METRO (Metropolitan New York Library Council) miała miejsce prezentacja przedstawicieli grupy ‘Humanistyka Cyfrowa w New York City’ (NYCDH). Grupa ta działa od połowy 2011, i zrzesza zainteresowanych Humanistyką Cyfrową z Nowego Jorku i okolic. Dostarcza ona forum wielu różnym organizacjom i małym grupom osób które pracują nad jakimiś problemami związanymi z humanistyką cyfrową. Uczelnie, w których pracują członkowie komisji sterującej grupy (takie jak NYU, CUNY, Columbia, Pratt i inne) udzielają miejsca na spotkania. Kalendarz grupy jest pełny, często jest kilka wydarzeń lub spotkań w tygodniu. Grupa jest otwarta, i po zarejestrowaniu się każdy członek może wpisać w kalendarz imprezę jaka organizuje i wziąć udział w już ogłoszonej.

Na stronie NYCDH można znaleźć grupy dyskusyjne o wielu tematach takich jak “Pedagogika Cyfrowa”, “Grupa OMEKA”, “Bibliotekarze w Humanistyce Cyfrowej”, “Grupa analizy tekstu”, “Grupa eksperymentów cyfrowych”, “Antyki i techniki cyfrowe” i inne. Planowane na najbliższy okres i niedawno zakończone imprezy dobrze obrazują działalność grupy.

Własność intelektualna w naukach humanistycznych – panel dyskusyjny z udziałem administratora uczelni, prawnika, bibliotekarza i studenta o napięciach pomiędzy egzekwowaniem praw a uczelnianą tradycją otwartego zdobywania wiedzy.

Muzeum po-cyfrowe – wykład Ross Perry z University of Leicester.

Czytaj dalej „Humanistyka Cyfrowa w New York City”

NIEMCY: Mediateka Instytutu Gauka- podróż po ciemnej stronie mocy

Zwykła prezentacja dokumentów online, to obecnie już za mało.
Od 8 stycznia 2015 Instytut Gauaka – (niem. Bundesbeauftragte für die Unterlagen des Staatssicherheitsdienstes der ehemaligen Deutschen Demokratischen Republik, BStU) udostępnia na swojej stronie internetowej dokumenty Stasi (niem: Ministerium für Staatssicherheit -MfS) online, w formie mediateki.  Czym jest mediateka? Prekursorami ich tworzenia były biblioteki, ale z równym powodzeniem mogą je wykorzystywać również przez archiwa i muzea.  Mediateki powstały w celu uatrakcyjnienia dostępu do wiedzy, a także promowania czytelnictwa, oraz tworzenia kreatywnej atmosfery dla młodzieży i studentów. Choć adresowane są do ogółu odbiorców, to najwięcej sympatyków maja wśród ludzi młodych.. Dzięki nim możliwe jest korzystanie z multimediów, książek, dokumentów, czasopism czy  muzyki. Mediateka, jest interaktywnym multicentrum wspierającym dostęp do wiedzy. Mediateki zyskały ogromną przychylność państwa i wielu firm, które upatrują w nich przyszłość bibliotek. Kreatywne zarządzanie przestrzenią, wysoka funkcjonalność, oraz multimedialność, to zalety, które w przyszłością mogą wykorzystywać różne instytucje kultury. Stasi Mediathek www.stasi-mediathek.de zawiera bazę wybranych oryginalnych dokumentów tajnej policji NRD, która umożliwia wgląd do różnych jej zasobów archiwalnych. Obok materiałów aktowych, dostępne są także filmy, zdjęcia i nagrania. Obecnie opublikowanych zostało 2500 dokumentów, 250 pojedynczych obrazów, 6 godzin nagrań i 15 godzin filmów. Zakres prezentowanych dokumentów będzie stale się rozszerzał.
Mediateka Stasi zapewnia prosty dostęp do wybranych treści multimedialnych Chodzi przede wszystkim o podstawowe dokumenty, które dostarczają informacji na temat struktury, metod działania i funkcji aparatu bezpieczeństwa byłej NRD.
Istotą strony jest wyszukiwarka semantyczna. Wyszukiwanie semantyczne jest  jednym z podstawowych zagadnień w dziedzinie sztucznej inteligencji. Stanowi ono innowacyjne rozwiązanie w zakresie przeszukiwania i analizowania zbiorów danych w celu dostarczania kompleksowych informacji. Prace związane z wyszukiwaniem semantycznym, mają umożliwić skomplikowane procesy wnioskowania, oparte na „rozumieniu” przez komputer języka naturalnego.
Czytaj dalej „NIEMCY: Mediateka Instytutu Gauka- podróż po ciemnej stronie mocy”

WŁOCHY: Nowe regulacje prawne zawodu archiwisty

We Włoszech 10 lutego 2013 r. weszła w życie ustawa „O zawodach nieregulowanych” (Professioni non regolamentate- ustawa 14.01.2013 nr 4, Gazetta Ufficiale 26.01.2013.
Ustawa obejmuje zawody nie zorganizowane w organizacje korporacyjne lub branżowe takie, które są związane ze świadczeniem usług na rzecz osób trzecich, usług wymagających zaangażowania intelektualnego. Nie obejmuje zawodów ujętych w innych przepisach korporacyjnych wskazanych we włoskim w kodeksie cywilnym w art. 2229. Przepisy dotyczą osób, których działalność stwarza udokumentowane relacje z klientem. Główne grupy zawodowe objęte ustawą to: lekarze, adwokaci, notariusze, rzemieślnicy, a także świadczący usługi archiwalne. Tego typu działalność podlegają kodeksowi konsumenta zwłaszcza w zakresie etyki. Aby możliwym było egzekwowanie etycznych zawodowo postaw wykonujący te zawody powinni być zrzeszeni w stowarzyszeniach profesjonalnych. Ustawodawca zastrzegł jedna, że stowarzyszenia te nie mogą zawierać w nazwie określenia zawodu, który obejmują. Ma to zapobiec tworzeniu „towarzyskich” stowarzyszeń, co wypełniałoby wymogi prawne, ale nie zabezpieczało interesu konsumenckiego.

Czytaj dalej „WŁOCHY: Nowe regulacje prawne zawodu archiwisty”

CZECHY: XVI Krajowa Konferencja Archiwalna

W dniach od 7 do 9 kwietnia 2015 r. w miejscowości Poděbrady, odbędzie się 16 Konferencja Czeskich Archiwistów, tym razem pod hasłem: „Archiwa, człowiek i krajobraz. Przemiany krajobrazu i środowiska naturalnego w dokumentach archiwalnych” (Archivy, člověk a krajina. Proměny krajiny a životního prostředí v archivních dokumentech). Jej organizatorami są już tradycyjnie Czeskie Towarzystwo Archiwalne (Česká archivní společnost, o. s.), Oddział Czeskiego Towarzystwa Informacyjnego przy Archiwum Narodowym (Pobočka České informační společnosti, o.s. při Národním archivu), Departament Zarządu Archiwów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Ministerstvo vnitra, Odbor archivní správy a spisové služby) oraz jak zwykle gospodarz, a więc Okręgowe Archiwum Państwowe w Pradze (Státní oblastní archiv v Praze).
Tradycyjna, odbywająca się co dwa lata, konferencja archiwistów Republiki Czeskiej, będzie w tym roku poświęcona głównie zagadnieniem związanym z archiwami rolnym i leśnym, które u naszych południowych sąsiadów stanowiły jeden z kamieni węgielnych nowoczesnej sieci archiwalnej. Pracujący w tych instytucjach, na przestrzeni ostatnich lat, archiwiści, to bardzo często kluczowe osobistości archiwistyki w ogóle. Jednak samą archiwistykę agrarno-leśną uważa się w Czechach już za rozdział zamknięty. Konferencja ma odpowiedzieć m.in. na pytanie, czy tak jest w istocie? Jej zadaniem ma być również stworzenie platformy do wyznaczenia punktów stycznych w interdyscyplinarnej współpracy badaczy wykorzystujących archiwalia, jako jedno ze źródeł informacji w odniesieniu do badań nad zmieniającym się krajobrazem.

Czytaj dalej „CZECHY: XVI Krajowa Konferencja Archiwalna”

Standardy metadanych dla archiwów: płaskie czy hierarchiczne? (Cz. 1)

Część 1

Przy planowaniu procedur i etapów pracy projektu digitalizacji zasobów archiwalnych Instytutu zastanawialiśmy się nad tym, jakiego standardu użyć przy opisie digitalizowanych dokumentów. Po wykonaniu skanu czyli zapisu obrazu dokumentu, niezbędnym jest jego opisanie tak, aby możliwe było znalezienie interesującej czytelnika informacji. Idealnie byłoby dokonać transkrypcji całości materiału, ale przy dużej ilości ręcznie pisanych dokumentów były to tylko marzenia. Proces  znajdywania i organizowania informacji o tekście, zdjęciu itp. czyli tak zwanych metadanych (danych o danych) oraz zapisywania ich w odpowiedniej bazie danych jest najważniejszyma (i najbardziej czasochłonnym) etapem digitalzacji.

Jest wiele schematów i standardów zapisu i transportu metadanych, więcej niż można łatwo ogarnąć ciekawie brzmiących skrótów: DC, EAD, MARC, MODS, TEI, AACR2, CCO, CDWA, DACS, FOAF, ISAD(G), METS, OAI-PMH, OAIS, OWL, POWDER, PREMIS, RDA, RDF, SWORD itp. Nawet ograniczając się do standartów opisu metadanych zawartości dokumentów, mieliśmy do wyboru DC, EAD, MARC i TEI. Przy testach pojawił się problem hierarchizacji informacji, który w zasadzie ciągle jest z nami, mimo prób jego oswojenia.

Czytaj dalej „Standardy metadanych dla archiwów: płaskie czy hierarchiczne? (Cz. 1)”

NIEMCY: LVR-AFZ – naprzeciw potrzebom niepaństwowych archiwów Nadrenii

Takich instytucji niestety w Polsce  nie ma.  Archiwalne Centrum Konsultacyjno – Dokształcające LVR – Archivberatungs- und Fortbildungszentrum (dalej: LVR-AFZ) istnieje w Niemczech już od 1929 roku, a jego działalność jest skierowana do archiwów niepaństwowych landu Nadrenia. Działa ono w ramach Der Landschaftsverband Rheinland – LVR, stowarzyszenia wyższej użyteczności publicznej działającego na szeroko rozumianym polu społeczno- kulturalnym. Jego partnerami i klientami są archiwa obejmujące szerokie spektrum instytucji publicznych i prywatnych spoza państwowej sieci archiwalnej, a wiec archiwa  komunalne, rodów szlacheckich, biznesu, kościołów, klubów, stowarzyszeń i fundacji. Niepaństwowe w tym przypadku wcale nie znaczy gorsze, a archiwa w tym sektorze w niczym nie ustępują profesjonalizmowi archiwów państwowych, za którymi stoi autorytet i finanse państwowe.  

Czytaj dalej „NIEMCY: LVR-AFZ – naprzeciw potrzebom niepaństwowych archiwów Nadrenii”

ROSJA: Rezultat archiwalnej współpracy Rosja-Ukraina

Wydawnictwo „Encyklopedia Polityczna” (ROSSPEN) opublikowało zbiór dokumentów pt. „Hetman P. P. Skoropadski. Ukraina na przełomie. 1918 „(Moskwa 2014). Książka została przygotowana przez pracowników Archiwum Państwowego Federacji Rosyjskiej (Государственного архива Российской Федерации) i Centralnego Archiwum Państwowego Naczelnych Organów Władzy i Administracji Ukrainy (Центрального государственного архива высших органов власти и управления Украины), i jest wynikiem współpracy pomiędzy Federalną Agencją Archiwów Rosji a Państwową Służbą Archiwalną Ukrainy, zaplanowanej na lata 2011-2013.
Zbiór dokumentów przeznaczony jest dla historyków i specjalistów, a także dla wszystkich zainteresowanych stosunkami rosyjsko-ukraińskimi.

Więcej: Федеральное архивное агентство сообщает

oprac. Edyta Łaborewicz
AP Legnica