10 sierpnia br. na wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezes Rady Ministrów Donald Tusk powołał na stanowisko Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych dr. hab. Władysława Stępniaka.
Prof. dr hab. Władysław Stępniak
Naczelny Dyrektor Archiwów Państwoych
Dr hab. Władysław Stępniak jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, członkiem Międzynarodowego Komitetu Doradczego Programu UNESCO Memory of the World oraz Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych.
W latach 1973-1976 był doktorantem w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, po czym związał się z Naczelną Dyrekcją Archiwów Państwowych. Przez kolejnych siedem lat pełnił w NDAP funkcję asystenta a następnie adiunkta w Zakładzie Naukowym Archiwistyki. W latach 1983-1997 pracował w Archiwum Głównym Akt Dawnych, początkowo jako zastępca dyrektora, a później jako Dyrektor AGAD. Od 1997 r. Władysław Stępniak ponownie związany jest z NDAP – do 2007 r. jako pierwszy Zastępca Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, następnie jako jego Doradca.
W trakcie swojej naukowej kariery Władysław Stępniak uczestniczył w badaniach prowadzonych w zagranicznych uczelniach wyższych – po raz pierwszy w Belgradzie jako stypendysta Wydziału Nauk Politycznych tamtejszego Uniwersytetu. Kolejne wyjazdy odbywał jako „visiting profesor” – w 1985 r. Uniwersytetu Londyńskiego, a w latach 1994-1995 Uniwersytetu Stanforda. Również w ostatnim czasie Władysław Stępniak aktywnie współpracował ze środowiskiem akademickim, wykładając w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, w Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach oraz na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Jest autorem ok. 220 publikacji naukowych, w tym czterech monografii. Podstawowym nurtem jego badań naukowych są problemy międzynarodowej ochrony prawnej dóbr kultury, dzieje rozproszenia po świecie i rewindykacji archiwaliów polskich oraz problematyka udostępniania zbiorów. Do jego naukowych zainteresowań zalicza się m.in. pozycja państw małych i średnich w stosunkach międzynarodowych w XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki bałkańskiej.