warsztat archiwisty

SZWAJCARIA: Archiwa prywatne w Archiwum Federalnym w Bernie –droga do wieczystości

Oprócz dokumentów Konfederacji, Schweizerisches Bundesarchiv (BAR) przejmuje również spuścizny osób prywatnych i archiwa instytucji społecznych o znaczeniu ogólnonarodowym.Archiwa prywatne w BAR pochodzą z darowizn po osobach, które kształtowały historię państwa szwajcarskiego (federacji kantonów), do których należą m.in. członkowie Rady Federalnej, Parlamentu i Federalnego Sądu Najwyższego, kadra administracyjna i wojskowa Federacji, a ponadto ważni przedstawiciele nauki, biznesu i kultury.Z drugiej strony, BAR zabezpiecza zbiory instytucji społecznych działających na terenie całej Szwajcarii i mających wpływ na politykę państwa federalnego.
W jaki sposób regulowane jest przekazywanie archiwów prywatnych, odpowiednika niepaństwowego zasobu archiwalnego do Szwajcarskiego Archiwum Federalnego?
Zasady oceny, nabywania i udostępniania archiwów prywatnych są regulowane przez BAR wspólnie z darczyńcą lub depozytariuszem w umowie darowizny lub umowie depozytu.

Czytaj dalej „SZWAJCARIA: Archiwa prywatne w Archiwum Federalnym w Bernie –droga do wieczystości”

POLSKA: Katalog dobrych praktyk

Narodowy zasób archiwalny tworzą materiały powstające i gromadzone przez różnorodne podmioty – państwowe, samorządowe, społeczne, prywatne, przez osoby fizyczne. Cenne zasoby z poprzednich epok, mniej lub bardziej odległych, przechowywane są w wielu archiwach i innych placówkach. Stanowią jednak wspólne dziedzictwo kulturowe, będące przedmiotem zainteresowania badaczy naukowych i pasjonatów hobbystów. Opiekunowie tego dziedzictwa zabezpieczali i udostępniali je zgodnie z różnymi zasadami. Z biegiem czasu kontakty różnych środowisk archiwalnych zaczęły być bardziej ożywione, podejmowano współpracę na polu naukowym, a także w praktycznych działaniach metodycznych.

Współpraca łączyła polskich archiwistów państwowych i kościelnych już wkrótce po odzyskaniu niepodległości, a na przełomie XX i XXI wieku stała bardziej intensywna. Najnowszym jej owocem jest dokument „Postępowanie z materiałami archiwalnymi w archiwach kościelnych. Katalog dobrych praktyk. Wersja 1.0”, przygotowany w ramach działania grupy roboczej do spraw archiwów kościelnych powołanej przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. W jej skład wchodzili przedstawiciele archiwów państwowych i kościelnych, łączący wiedzę i doświadczenie z różnych obszarów dotyczących archiwaliów.

Czytaj dalej „POLSKA: Katalog dobrych praktyk”

POLSKA: Gromadzenie i zabezpieczanie dokumentacji w archiwach zakładowych Bydgoszcz, 24-25 czerwca 2014 r.

X Ogólnopolskie Seminarium Archiwalne zorganizowane zostało przez Sekcję Archiwa Zakładowe SAP, Oddział w Bydgoszczy SAP oraz Archiwum Państwowe w Bydgoszczy. Rozpoczął je Andrzej Jabłoński, przewodniczący Sekcji, witając gości i dziękując osobom szczególnie aktywnym w działalności Sekcji i organizującym dziesięć wydarzeń o charakterze konferencji szkoleniowych. Tegoroczne wydarzenie połączyło uczestników o bardzo różnych doświadczeniach, oferując im różnorodną tematykę wystąpień i okazję do zapoznania się z wieloma aspektami działalności archiwów zakładowych w bardzo szerokim rozumieniu.

Jako pierwszy głos zabrał Eugeniusz Borodij (AP w Bydgoszczy). Przedstawiając „Jednolite rzeczowe wykazy akt – do czego służą?” poruszył kilka spraw – zarówno oczywistych, jak i dyskusyjnych. Podkreślał, że polityka państwa dotycząca zabezpieczenia dziedzictwa archiwalnego powinna uwzględniać różne czynniki – od interesu przyszłych badaczy po ekonomiczne możliwości przechowawców. Za istotne uznał wskazywanie przez Naczelnego Dyrektora materiałów archiwalnych, zaś postępowanie z dokumentacją niearchiwalną proponował powierzyć jej twórcom, którzy powinni uwzględniać wymogi wynikające z wielu przepisów rzeczowych. Sporządzanie wykazów akt, które powinny być elastyczne i modyfikowalne, warto powierzyć twórcom dokumentacji, najlepiej znającym jej specyfikę i mającym możliwość szybkiego reagowania na potrzeby zmian. E. Borodij zgłosił też kilka konkretnych wskazówek, zauważając, że grup zagadnień nie należy dzielić, aby dokumentacja jednej faktycznej sprawy nie była sztucznie dzielona na drobne części formalne, zaś hasła klasyfikacyjne powinny mieć rozłączne kryteria podziału. Rozważał też zalety odejścia od klasyfikacji wyłącznie dziesiętnej.

Czytaj dalej „POLSKA: Gromadzenie i zabezpieczanie dokumentacji w archiwach zakładowych Bydgoszcz, 24-25 czerwca 2014 r.”